Adriaen van der Kabel

Adriaen van der Kabel 
(Rijswijk (Zuid-Holland), 1630 of 1631 - Lyon, 15 januari1705) was een Nederlands kunstschilder, graveur en tekenaar.

Adriaen van der Kabel werd in 1630 of 1631 te Rijswijk geboren. Zijn vader was Cornelis Jansz van der Tou, wielmaker (wagenmaker) van beroep, en een man in goeden doen. Volgens Arnold Houbraken heeft Adriaen zijn familienaam Van der Touw op advies van Jan van Goyen gewijzigd in Van der Kabel, omdat kabel wat deftiger zou klinken klinkt dan touw. In een testament uit 1668 worden zijn vader en moeder genoemd als Cornelis Jansz. van der Cabel en Maertje Philipsdr.. De vader heeft dus dan de naam van zijn zoon overgenomen. Zijn naam wordt buiten Nederland als (o.a.) Van der Cabel, Vandercabel of Vandrecabel geschreven. De Fransen hebben zijn voornaam Arie wel eens als Henri vertaald, waardoor ooit verondersteld werd dat er twee kunstschilders Van der Kabel zouden zijn geweest, Adriaan en Hendrik. Men weet tamelijk weinig van Van der Kabels privéleven, want hij correspondeerde weinig. Niettemin zijn de meeste biografen het erover eens dat hij in zijn jonge jaren driftig en drankzuchtig was. Hij was op een verkwistende manier vrijgevig, meelevend, zelfs teerhartig en hartelijk voor zijn vrienden en collega's. Zijn conversatie was vrolijk, zijn voorkomen beweeglijk, zijn gestalte normaal.

Hij was van 1645 tot 1648 een leerling van Jan van Goyen in Den Haag en onderscheidde zich daar door zijn ijver. Vervolgens trok hij schilderend door de wijde omgeving van Den Haag. Zijn vroegst bekende werk, een rivierlandschap, dateert van 1648. Zijn productiviteit was laag in vergelijking met die in zijn Franse periode, maar mogelijk is een aantal van zijn schilderijen uit deze tijd toegeschreven aan Van Goyen. Zijn schilderijen toonden tot ca. 1660 de Hollandse stijl, naar de voorbeelden van Van Goyen, Ruisdael en Cuyp: zonlicht, gefilterd door de natte lucht, werpt een zilveren glans op het tafereel. Dorpjes liggen lieflijk geordend in de zwakke golven van het zonlicht. De roodbruine daken van de huisjes en de kleuren van de muren passen bij het grillige grijs van de lucht.

Na 1654 raakte Van der Kabel geïnteresseerd in mediterrane landschappen. Van hem is een schilderij bekend uit 1656, Zuidelijk havengezicht met twee torens, dat al de stijl toont die hij later in Italië zou perfectioneren.

Van der Kabel heeft met een vlugge maar vaste hand verscheidene landschappen gegraveerd. Adam von Bartsch beschreef 55 van zijn etsen, waarvan Sint Brunoin Gebed en Sint Hiëronymus als de belangrijksten worden beschouwd. Op zijn 60e schilderde hij een zelfportret dat door verschillende graveurs is gekopieerd.

Na Rome verbleef en werkte hij kort in Aix, Toulouse en Avignon, om zich uiteindelijk in 1668 weer in Lyon te vestigen. Hij documenteerde zijn reizen door middel van zijn schetsboek, dat tot 1930 in het Kupferstichkabinett te Berlijn te vinden was, maar nu vermist is. 

Adriaen van der Kabel was gedurende het grootste deel van zijn carrière een gewaardeerd kunstenaar. Er bestaan nog zo'n 50 schilderijen, verspreid over Europa, die aan hem worden toegeschreven.

[Bron: Wikipedia, 2016]